MTB-en in Balkum

Wennen dag joh. Witte, as ik naar de cross ga vein ik kouw nie erg. Maar als ge net deze week 18 graden aan oew broek het gehad en as ge dan denkt aan MTB wedstrijden, dan is mijn lichaam en geest nie mir ingesteld op un noordenwind en een graad of 1.  Da werkt gewoon nie.

Maar hee, we gingen toch.. smerriges vrug om ekkes te kijken naar Micha de Vries. Na zijn successen bij t veldrijden afgelopen winter was ik wel benieuwd wat ie nou op dun MTB ging doen.
Ik was wa loater, dus ik heb nie heel de wedstrijd gezien, maar ik zag ze mooi me zun allen be elkaar zitten toen ik aankwam. De leste ronde was er in inne keer unne schifting ( mooi woord) en zag ik Micha toch nog 3e worden. Podiumplekske, alted goed. Eigenlijk moes ik da podium ekkes hebben um een fotooke te maken van Freddie van der Schoot. Beloofd is beloofd. Alleen heb ik um na de koers nie meer gezien omda ik snel t bos indook waar t zeker 2 graden warmer war 😉 Kumt goed Freddie, seizoen is nog nie veurbij!

Toen de masters 30+. Um heel eerlijk te zen heb ik daar nie veul van gezien.. Was bezig me spandoekse op te hangen ( sorry organisatie, ik ben vergeten ze mee terug te nemen, ge wit straks wel warum) en ik ben ekkes naar de feesttent ( polonaise holandaise) geweest om wa koffie te vatte. Ik ging kapot van de kou. Ook was ik afgeleid deur de vrouwen die tegelijkertijd reeje…

Daarna gingen die amateurs los me die van Doornbos. Dun Ninkooooo. En ja, echt waar, ik heb eens rondgekeken in t veld hil dun dag, maar hij war dun enigste me un korte box ! Wennen bikkel joh! 1 graad boven zero en meneer rijdt gewoon in zun korte box. We nou beenwarmers, gaat heen, gewoon smeren en hoppa, gas derop ! Skone kerel. Doet ie goed 😉
 :
De profs was eigenlijk nie zo spannend de urste 85 minuten. Ik ha een mooi “loopje” gevonden tussen het bos, zandgebiedje en start-finish zoda ik ze 3 kirres per ronde zag. En ja, die 85 minuten zag ik Hans Becking,  Hans Becking en Hans Becking op kop. Da zag er echt makkelijk uit. Diejen jongen he de winter goed overleefd en staat op scherp veur Cape Epic. Doede wel goed eten daar ? Mooi zo.
Achter hem zat Jeroen Boelen het mooi te controleren. Goei teamwerk. Hans vol gas en Jeroen die de achtervolgers mooi op afstand kon houden as da nodig war.  Daarachter was un mooie strijd veur de plekken 3-4-5-6 me in urste instantie Matthijs en Liwald er ook nog bij. Matthijs hield lekker stand en bleef rond plek zeuven hange. Knappe prestatie. Dun Liwald zoekt nog wa noar zunne vurm denk ik ( weet ik veul…misschien hadde toch dieje friet van me af moete vatte…  ). Nog geen zon, net zwaar trainingskamp gehad en dan hier dieje kou. Jajajaja, ik heur jullie wel roepen da Matthijs daar ook war, mar nie iedereen kan zo mekkelijk omschakelen he qua temperatuur…
Leste ronde, Hans veurbij da trapke, deur t zand en ik noar de finish um een mooi finishfilmke te maken. Sta ik daar klaar, veul te vruug, elke keer schakelde mun cameraatje automatisch uit, dus ik war al bang da da net zou gebeuren as Hans eraan kwam. Dus ik un bietje in en uit zoomen zodat ie aan bleef en me een skeef oog kijken naar dun bocht totda daar da Rood-Wit_Blauw dun hoek um zo kommen… Maar wa denkte! Ik kijke, zie ik in inne keer t zwart-wit van Jeroen Boelen um dun hoek komen. Ik war ekkes flabbergasted ( zuuk da maar op… ) en dacht: Huh, heb ik Hans gemist ? Toen was Jeroen al over de finish en stond ik daar nog me mun cameraake in en uit te zoomen. Compleet niks geen foto filmke of foto dus. Manmanman, wennen amateurfotograaf bende dan. Meteen van slag.  En dus mun spandoekskes vergeten eraf te hale… Sorry wor ! (  En t mooiste is.. Ik heb ze wel opgehange, maar ze hebben ze nie gezien lees ik net.. Das dan wir jammer. Volgende keer toch maar un doekske van 6×6 meter gebruiken 😉 )

Dus ik loop dun hoek um om te kijken of Hans er is. Tuurlijk nie, die kwam toen als 3e de finish over. Dus hek de nummer 2 en 3 ook gemist ! Jonge jonge jonge. Daar lijde dan hil dun dag kou veur.. Um alles te missen. Wilde da nie mir doen Hans? Volgende keer gewoon unne Mars in oew klink douwe, dan kan die leste ronde ook nog zo soepel as die andere…


Dus ja, ik gedesillusioneerd ( wen woord joh) naar de huldiging. Hek toch nog un fotooke van de urste 3


Al me al me al me al me al war t un mooi dagske. Verrekes skon parcours, nie te klein rundje mar ook nie te groot, alleen dur ha wa zon moge zen, maar daar doede niks aan.
Hulde aan de organisatie. Mooi veur elkaar.


Tot de volgende MTB wedstrijd mar wir. Denk da da veur men Nieuwkuijk wordt.. Beter daar rondlope op 2e paasdag dan op un meubelboelevaartje…


Houdoe wor !

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.