Mooi nummer! Je mag het even luisteren, maar dan weer terug naar de realiteit!
Zo, klaar met meezingen en piano spelen ( vooral op het eind.. heerlijk!).
Terug naar de essentie van mijn verhaal. Ik kan het namelijk niet alleen…De brief naar het NOC/NSF was verstuurd, het antwoord heb ik ook ontvangen, daarna is alles richting KNWU gegaan. Ik alleen verander niet veel bij de KNWU. Maar samen? Mwah, misschien dat er dan wel wat gaat gebeuren. Onze media, zo las ik van de week, is er alleen maar om positieve dingen de wereld in te slingeren, terwijl ik van mening ben dat je als medium ook kritisch mag (nee zelfs moet) zijn. Maar blijkbaar heeft de media de KNWU te hard nodig om ook maar 1 kritische noot te laten horen. Als journalist behoor je onafhankelijk te zijn, objectief te beoordelen en niet alleen te schrijven wat diegene graag wil horen. Een journalist hoort meerdere bronnen en komt dan tot een conclusie, een journalist gaat niet af van 1 bron. En dan ook nog de bron die… ach laat maar.
Wat dat betreft hoeven we van die kant niet veel te verwachten. Dus zullen we het zelf moeten doen. Met een mail, met een blog of gewoon met je ervaringen delen met juist diegene die het voor het zeggen hebben. En ja, ik begrijp dat niet iedereen zomaar kan gaan roepen wat ze hebben meegemaakt. Ik begrijp ook de belangen die er aan vast hangen.
Tegelijkertijd is dat ook datgene wat fout is in de gehele constructie. Elk verkeerd woord wat je roept naar de beleidsmakers kan namelijk van invloed zijn op een eventuele volgende selectie, wedstrijd o.i.d. Een beetje zoals China haar land regeert. Ietwat gecahrgeerd, maar ik neem aan dat jullie het begrijpen.
Dus ja, hoe nu verder? Mijn brieven zijn weg met mijn uitleg erin. Meer kan ik er niet aan doen. Het zal nu ook van jullie moeten komen. Ik weet namelijk dat er veel onvrede is. Nu nog een manier vinden om al die onvrede eens een keer naar buiten te brengen op een manier zodat het gaat werken.
Denk er maar eens rustig over na….
Houdoe wor!