Eigenlijk ben ik nie meer zo van t wielrennen. Ben meer van t MTB-en, ge wit wel, die sport die ge veurig jaar gedaan het tijdens de Bart Brentjens Challenge. Waar ge hillemoal onder de modder achterstevoren op oew MTB over de finish kwamt. Witte nog wel he!
 |
| foto: Bart Brentjens Challenge |
Zo, dan witte t nou wel wir. Mooi sport. Daar ben ik dan meer van dan van t wielrennen… Maar de leste 3 weken war da ekkes anders… Nie dak alles gezien heb, ik moet ook werken he… En ik ben nie zo gek as munne collega die alles opneemt en ‘s-avons da nog ekkes hillemoal gaat bekijken. Maar vandaag ging ik er eens ekkes goed veur zitten! En wa war t nondejus jammer he…. Maar tegelijkertijd ook wir verrekkes mooi, want dees waar sport. Echte sport. Knokken veur elke seconde, harken, janken, vloeken, alles zat erin.
Ik ha ook wa medelijden me oe. Diejen twidde beklimming, Aru naait eruit en gin menneke die wa din. Nee, gij moest er hillemoal alleen naar toe rijden. Af en toe wa omkijken of iemand wou helpen, maar niks..
En dan ziede zon beeld.. dan zitte op de bank en staarde wa veur oe uit.. Want dan vuulde oe eigen eenzaam of nie? Dan zen t nog 50 lange kilometers…. En ja, da waren t ook… T verschil werd 30 seconden, minuutje, 2, 3.. maar ik bleef kijken. gewoon omda ge da verdient! Gij het ons land de leste week weer hoop gegeven da er un skon toekomst is veur t wielrennen in Nederland!
Dus keek ik de hele uitzending af en bleef ik wachten tot de NOS hun microfoon onder oewen snuffert gedouwt hadden. Ik moest weten wa er war, waarom t nie lukte. En dan hoefde maar 1 zinneke te zeggen: “Het was gewoon op”
Petje af Tom, ik neem munnen hoed heel diep af veur jouw prestaties de leste weken. Maar hee, nou moete er ekkes mee stoppen he, anders gaak dadelijk t wielrennen nog mooier vinden als t mountainbiken.. En da kan nie de bedoeling zijn! 🙂
Houdoe wor!