Annefleur Kalvenhaar 10-06-1994 – 23-08-2014

Tsja, daar zit je dan. Normaal altijd klaar om een verhaal te typen, deze keer heb ik geen idee wat te doen… Daarom houd ik het deze keer bij wat andere hebben gedaan en haal ik daar een selectie uit.

* Dit kwam ik tegen op facebook, bij startbox.be, maar ook op andere accounts. Geen idee van wie het origineel is, maar vond het wel mooi gesproken: 

Renners sterven niet,
ze verdwijnen alleen maar uit het zicht
eens zij de laatste finish hebben overschreden
en de snelheid van het leven
hen met stijve spieren achterlaat.

Want koersen blijven ze,
ook al vallen hart en wielen stil,
zij gaan in duizend hoofden door
met duwen en nooit doodgaan,
hun zweet geeft blijvend glans aan het asfalt

Weet dat
wanneer de aarde hen dan toch
met tegenzin bedekt
hun naam voor altijd
als een echo tussen bergen
zal weerklinken

* 2 berichten die ik vond op haar site en op een site aangemaakt ter herinnering aan Annefleur:

Een tweet van Cherise Stander, iemand die weet hoe het is om een dierbare te verliezen die topsoport bedreef:

 And yes Annefleur, she is right. Ride those damned trails, ride them and enjoy it ! The riding never stops. And when you ride, so once in a while have a quick look down and know that many people never forget you
* Tot slot een blog waar ik ook via Facebook op terecht kwam.
Ook via deze weg wil ik iedereen die Annefleur kende, liefhad, supporterde of in wat voor vorm dan ook kende veel sterkte toewensen de komende tijd. 


Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.