Eindelijk ! Eindelijk is het zover. We hebben er even op moeten wachten, maar het landskampioenschap is weer terug in DEN BOSCH !
In de reguliere competitie begon Heroes Den Bosch voortvarend en won het wedstrijd na wedstrijd. Heel even ging het wat moeizamer, maar dat had Erik Braal voor het seizoen al aangegeven bij de eerste kennismaking in de Maaspoort na de eerste wedstrijd. De bekerfinale werd even later verloren en ook de eerste plek in de reguliere competitie werd afgestaan aan ZZ Leiden. Waarmee ook meteen het thuisvoordeel verdween in de finale van de play-offs. De cross boarder fase verliep daarna een beetje wisselend en tot overmaat van ramp kwamen daar de blessures van Mike Carlson en even later Morgan Stilma nog bij. Vlak voor de halve finale in de play-offs stond ik met Bob aan de reling en hadden we het erover dat het best zwaar zou kunnen worden. 3 wedstrijden later had Heroes Den Bosch Donar van de mat geveegd en konden de finales om het kampioenschap beginnen.
De eerste wedstrijd pakte Heroes Den Bosch meteen de winst in de Vijf Mei hal. Een dikke opsteker want de bookmakers zagen toch een duidelijke winst voor ZZ Leiden in deze finale reeks. Gezien de reeks die ze in de BNXT League en Europa hadden neergezet was dat niet zo verwonderlijk natuurlijk. Maar Heroes Den Bosch leek wel over meer krachten te bezitten nu het er op aan kwam.
Wedstrijd 2 (thuis) en 3 (uit) werden verloren en wederom was de tendens dat ZZ Leiden dit varkentje wel even zou gaan wassen. De spandoeken werden al klaargemaakt en uitgerold, de planning voor het kampioenschap was rond, ze moesten alleen nog even naar de Maaspoort om die beker op te halen. Niks van dat alles. Heroes Den Bosch pakte op die vrijdagavond een heerlijke overwinning en hield zo alle kansen nog open voor een 17e landstitel.
Ja maar.. ZZ Leiden speelt de laatste wedstrijd thuis. Die pakken die wedstrijd wel even en kunnen daarna dat spandoek wederom ophangen. Alleen dachten de spelers van Erik Braal daar iets anders over. In wederom een spannende wedstrijd pakte ZZ Leiden het eerste kwart met 22-17. Die achterstand van 5 punten voor Heroes Den Bosch was met de rust al omgezet naar een voorsprong van 3 punten, 42-45. Mounce was de bibberites van de vorige wedstrijd compleet kwijt en was met zijn sterke spel wederom belangrijk voor de Bosschenaren. In het 3e kwart bleef het verschil 3 punten tussen beide ploegen. De kwartstand van 11-11 gaf wel aan hoe belangrijk de wedstrijd was voor beide ploegen en hoe de verdediging er boven op zat.
In het laatste kwart liep Dunn tegen Kherrazi aan. Dunn ging even naar de vlakte en moest naar de kant. Geert Hammink kreeg een technische fout en Price schoot er een driepunter in. Bij de stand 59-63 was het Boy van Vliet ( die jongen is echt goud waard) die met 2 scores het verschil naar 8 punten bracht. Dwayn Lautier-Ogunleye tilde daarna met zijn driepunter de score naar 62-73 en de wedstrijd leek in de pocket voor Heroes Den Bosch. Tubutis en Dunn dachten daar natuurlijk anders over en met nog 26 seconden op de klok werd het 74-79 en was het nog niet gedaan. ZZ Leiden zat al een tijdje in foutenlast en bij de score van Dunn (74-79) werd er een fout gemaakt op Hammink. Die mocht naar de vrije worp lijn en kon zo de 74-81 zege, en daarmee het landskampioenschap, veilig stellen.
Wat een seizoen en wat een heerlijk einde. Een hele mooie sterke selectie die met blessures te maken kreeg, mindere wedstrijden speelde, maar toch elke keer weer terug knokte. Zeker toen Carlson er uit moest en Stilma moest op staan. Dat deed hij geweldig. Totdat hij zelf vanaf de kant moest toekijken. Dan krijg je als team zo vlak voor de play-offs wel wat te verwerken. Maar dat heeft de ploeg meer dan goed opgepakt. Onder aanvoering van o.a captain Boy van Vliet, het keiharde werken van Mohamed Kherrazi en het oersterke spel van Thomas van der Mars deed de ploeg datgene waar menig Bosschenaar al lang op wachtte.. Een prijs pakken. En wat voor eentje ! Het landskampioenschap is weer terug daar waar het hoort !