Het ging er al een tijdje over, maar afgelopen weekend was het dan zover ! We hadden onze eerste awayday buiten Brabant, en ja hoor, we mochten meteen naar Urk. Gezien de afstand en ook voor het teamgevoel hebben we een busje gehuurd om zo toch met een gezellige bende richting het noorden af te reizen.
Deze bus werd mede mogelijk gemaakt door onze crowdfunding! We danken een ieder die hieraan heeft bijgedragen, maar ze zijn nog lang niet klaar. Mocht je nog interesse hebben, zie het bestand onder deze tekst voor verdere informatie. We zijn blij met alles ! Net als met onze nieuwe bidonnen !
Maar goed, wij op weg naar Urk. Zaterdag de bus een beetje gepimpt zodat men op de A2, A27 en A6 toch kon zien dat wij uit Rosmalen kwamen. De heenweg ging redelijk rustig, eerste gedeelte was natuurlijk bij vele bekend, tot we in de Flevopolder kwamen. Zo ver je kijken kon was er niks te zien, behalve een windmolen en een verdwaalde vogel. Niet echt een enerverende omgeving. Op een gegeven moment rijdt je 2 bruggen over en langs een dijk waar je net het IJsselmeer niet kan zien. Dat had ikzelf wel gehoopt, maar jammer. Even later, de laatste brug over naar het schiereiland waar Urk ligt. Een mooi uitzicht over het water. De dames achterin geattendeerd op het mooie uitzicht maar het enige wat we terugkregen was: “Ja, leuk, ook weer gezien” en “Ach ja, ik hoef hier ook niet meer terug”.
Uiteindelijk kwamen we OP Urk aan. En ja, dat is voor Brabanders toch een andere wereld. Een accent wat niet te volgen is, wegen die allemaal naar de vuurtoren leiden (gesloten, jammer) en een sporthal in een nieuwe wijk. Niet de hal waar onze coach in 1868 nog gespeeld heeft, maar een moderne versie. Helemaal prima.
Dan de wedstrijd. Het eerste kwart een beetje geïntimideerd door de entourage en de tegenstander. Binnen no-time was het 7-0 en sloten we het kwart af met een 13-6 achterstand. Even bijgepraat dat we fysiek aan de bak moeten, maar ook het 2e kwart kwam er dat nog niet helemaal uit. Via een 15-7 kwartstand (met een 11-0 run van de tegenstander) werd de ruststand bepaald op 28-13. Want een 13-6 stand + een 15-7 stand is nu eenmaal 28-13.
Maar toen kwam de ommekeer. Tien minuutjes rust en de dames waren er weer klaar voor. het spel ging echt beter, maar ook fysiek stonden we ons mannetje/vrouwtje. Met 13-11 kwamen we nog wel tekort, maar het verschil met de eerste 2 kwarten was goed te zien! Ook het laatste kwart lieten we toch weer onze vechtlust zien en konden we het kwart afsluiten met een 14-14 stand. Eindstand 55-38. Niks om ons voor te schamen, aangezien we echt een jong team zijn wat in een divisie en leeftijdscategorie speelt waar ze over 2 jaar aan toe zijn. Dat is een bewuste keuze om zo deze meiden te laten wennen aan het fysieke spel en de intensiteit. men krijgt alle ruimte om de komende jaren te ontwikkelen tot hopelijk een sterk team !
Goed, terug naar de roadtrip. Het kader en onze supporter (Dank Roy voor het filmen!) gingen naar de kantine waar een heus vreet en zuipfestijn begon. Bladen met flessen bier en kilo’s friet en snack kwamen tevoorschijn, nog voordat men een druppel water uit de douche had gezien. Verstandig als wij waren lieten we al dat vet links liggen en reden rechtstreeks naar de McDonalds in Lelystad om daar onze koolhydraten aan te vullen middels een heerlijke maaltijd. Druk! Niet normaal. Op een zaterdagavond rond 2100 uur zat het helemaal vol. Ik had even het idee dat het plaatstelijke van de Valk hotel, wat er naast staat, of geen keuken heeft of aangebrand eten serveert zodat iedereen naar de McDonalds vlucht.
En hop, de bus weer in voor het laatste uur naar de Hazelaar. Tiktoks werden gemaakt, verhalen verteld en de laatste 10 minuten vroeg men of de radio aan mocht. Eh.. die staat al de hele heen- en terugweg aan dames ! Of ik even Q-music op wilde zetten… Nee, niet als er op 538 dance department bezig is op de zaterdagavond. De volgende keer zijn jullie aan de beurt !
Bij de Hazelaar aangekomen stonden de supporters ons op te wachten ! De meiden doken weg, want schoolreisje en de supporters waren natuurlijk verbrouwereerd dat er niemand in de bus zat. Even later kwamen ze toch tevoorschijn en je zag de opluchting op de gezichten van de ouders supporters 🙂
Al met al een mooie middag/avond waar we toch weer mooie dingen hebben kunnen laten zien op het basketbalveld. Deze week gaan we weer vrolijk verder met het team en zullen we wederom stapjes maken in de ontwikkeling van de dames. Langzaam maar zeker komen we er!
P.s, vergeet niet om onderstaande te bekijken he.. Buiten een busje (teamgevoel) kunnen we nog veel meer gebruiken om de meiden sterker te maken. Mocht je willen helpen neem dan even contact met ons op!
Tot de volgende keer !